Jest trzecim i najważniejszym etapem w "modelu". W Porozumieniu bez Przemocy opisujemy nasze potrzeby nie mieszając w nie osoby, z którą rozmawiamy. „Żyrafa" wie, że potrzeby mają charakter indywidualny i że istnieje wiele sposobów ich zaspokajania.

Ten sposób porozumiewania się wyjaśnia, że uczucia te pojawiają się, ponieważ w danym przypadku nie są zaspokajane potrzeby własne. Nikt nie może wywołać danych uczuć w drugim człowieku. Każda jednostka reaguje w zależności od tego, czy jej potrzeby są zaspokajane, czy nie. Potrzeba dotyczy tego, co chciałbym otrzymywać w przyszłości. Jak miałoby to wyglądać? Czego potrzebuję?

Świadomość tego, że potrzeby odpowiadają za moje uczucia - że „Jestem zirytowany, ponieważ mam potrzebę sensownego wykorzystania czasu" — pozwala mi wziąć odpowiedzialność za moje uczucia i osiągnąć stan wolności i niezależności emocjonalnej. W tym stanie nikt mnie już nigdy nie może wyprowadzić z równowagi, ponieważ rozumiem, że mogę zrobić to tylko ja sam.

Mamy różnego rodzaju potrzeby. Abraham Maslow opisał drabinę potrzeb, poczynając od potrzeb niezbędnych do przetrwania biologicznego, np. pożywienia, picia, seksu i snu. Dążymy do poruszania się w górę tej drabiny, a spełnienie potrzeb danego jej szczebla jest warunkiem wspięcia się wyżej. Następnym szczeblem jest potrzeba bezpieczeństwa, czyli np. posiadanie ubrań i dachu nad głową. Bezpieczeństwo w sferze uczuciowej (afiliacji) polega na byciu potrzebnym i kochanym i na obdarzaniu miłością. Potem pojawia się przynależność do grupy i potrzeba posiadania przyjaciół. Następnym szczeblem jest szacunku i uznania, a za nim pojawia się potrzeba samorealizacji. Najwyższym szczeblem jest samorealizacja, czyli możliwość swobodnej kreacji i rozwoju swojego wnętrza. Całe życie wspinamy się, ale i spadamy z kolejnych szczebli tej drabiny, w zależności od okoliczności i naszego usposobienia.

W Porozumieniu bez Przemocy nie posługujemy się tą kategoryzacją, choć potrzeby dzielone są na różne grupy, na przykład autonomia - wolność, niezależność i możliwość swobodnego wyboru. Kontakty z innymi/ wzajemne zależności, czyli np. empatia, wsparcie, zaufanie, szczerość, szacunek, poważanie i oddanie. Potrzeby duchowe to na przykład: piękno, pokój, harmonia i natchnienie. Do biologicznego przetrwania potrzebne nam są: powietrze, pożywienie, woda, ruch, dotyk, kontakt fizyczny, odpoczynek i ochrona przed chorobami. W kontaktach z innymi ludźmi potrzeba nam integralności, czyli na przykład szacunku do samych siebie, sensu, celu i szczerości. Samorealizacja może wyrażać się w kreatywności, opanowaniu i znaczeniu. Mamy również potrzebę celebrowania: samego życia we wszystkich jego fazach, rytuałów, zabawy i napięcia.

Wróćmy do przykładu (powtarzamy dwa pierwsze etapy):

„Kiedy przychodzisz 20 minut później, niż się umawialiśmy, czuję się poirytowany...

teraz wyrażona zostanie potrzeba:

...ponieważ chciałbym w efektywny sposób wykorzystać czas...

Zauważmy, że „żyrafa" powie: „Czuję...., ponieważ potrzebuję..."

„Szakal" powiada: „Czuję się zirytowany, bo się spóźniasz..." i pomija potrzebę. Tym samym werbalnie stara się wywołać poczucie winy w drugiej osobę.